میکروبلیدینگ یکی از محبوب‌ترین روش‌های آرایش دائمی است و هرکسی که فواید آن را دیده است، آرزو دارد ابروهایی کامل و با ظاهر طبیعی داشته باشد.
با این حال، همه افراد کاندیدای مناسبی برای این درمان نیستند. برخی افراد باید از آن اجتناب کنند زیرا برای پوست آنها مناسب نیست، برخی دیگر به دلیل برخی شرایط پزشکی که منع مصرف میکروبلیدینگ هستند.
بیایید ببینیم چه کسانی نباید میکروبلیدینگ بگیرند.
اولین گروه از افرادی که به آنها اشاره خواهیم کرد، کسانی هستند که اساساً می توانند این درمان را دریافت کنند، اما ممکن است نتایج مورد انتظار را دریافت نکنند.
به طور کلی، این افراد دارای پوست چرب هستند. پوست چرب نسبت به نوع خشک آن سبوم بیشتری تولید می کند. سبوم رنگدانه را سریعتر از پوست خارج می کند و میکروبلیدینگ تا زمانی که لازم است دوام نمی آورد. بله، آنها می‌توانند به طور مکرر لمس کنند، اما پوست میکروبلیدینگ اغلب به معنای برش دادن مکرر آن است، که در نهایت نتایج نه چندان عالی خواهد داشت.
همچنین، ضربه های مو آنطور که باید ترد نمی شوند. سبوم آنها را تار می کند و دیر یا زود لکه دار به نظر می رسند.
گروه دیگری از افرادی که نباید میکروبلیدینگ انجام دهند افرادی با پوست بالغ هستند. پوست آنها نازک و حساس است و میکروبلیدینگ ممکن است نتایج ضعیفی به همراه داشته باشد. یا حتی بدتر – باعث آسیب دائمی پوست شود.
با این حال، جایگزین هایی وجود دارد. ابروهای ماشینی، چه پودر یا نانو ابرو، یک راه حل عالی هستند. برای افرادی که پوست چرب یا بالغ دارند.
میکروبلیدینگ شامل برش پوست – ایجاد برش های کوچکی است که رنگدانه در آن وارد می شود. به یک دوره التیام نیاز دارد، همانطور که یک زخم خوب می شود. افرادی که از بیماری‌های خودایمنی رنج می‌برند، می‌توانند با مشکلاتی در بهبودی مواجه شوند، زیرا سیستم ایمنی آنها به خطر افتاده است.
میکروبلیدینگ می‌تواند باعث شعله‌ور شدن یا بدتر شدن یکی از موارد موجود شود.
بریدن پوستی که مستعد ابتلا به کلوئید است خطرناک است، زیرا ممکن است منجر به تشکیل کلوئید درست روی صورت و نتایج ضعیف شود.
باز هم، از آنجایی که میکروبلیدینگ شامل بریدن پوست است، این افراد ممکن است دچار مشکل شوند.
اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید و واقعاً به دنبال میکروبلیدینگ هستید، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید و بررسی کنید که آیا می توانید داروها را برای دریافت درمان متوقف کنید.
میکروبلیدینگ برای بیماران سرطانی بی خطر است، اما فقط قبل یا بعد از شیمی درمانی. گرفتن ابروهای میکروبلیدینگ قبل از شیمی درمانی بی خطر است، اما مطمئن شوید که زمان کافی برای ترمیم صحیح ابروها وجود دارد. بهبودی 6 تا 8 هفته طول می کشد، و پس از آن لمس کردن وجود دارد، که دوباره به مدتی بهبود نیاز دارد. کمی بیشتر از 2 ماه قبل از شیمی درمانی برای میکروبلیدینگ مشکلی ندارد.
برای کسانی که قصد دارند بعد از شیمی درمانی میکروبلیدینگ انجام دهند، باید منتظر بمانند تا بدن شما به اندازه کافی بهبود یابد. برخی 6 ماه و برخی دیگر در سال توصیه می کنند، اما بهترین گزینه این است که با پزشک خود مشورت کنید تا بعد از شیمی درمانی، ابروهای خود را میکرو تیغه کنید.
آکوتان لایه بالایی پوست شما را نازک می کند، بنابراین مراجعین باید 6 ماه قبل از قرار ملاقات حضور داشته باشند.
وقتی نوبت به بوتاکس می‌رسد، باید حداقل 2 تا 4 هفته منتظر بمانید تا ابروهای خود را پس از دریافت میکروبلیدینگ انجام دهید. بوتاکس. اگر قصد دارید بعد از میکروبلیدینگ بوتاکس بزنید، بهتر است حداقل 4 هفته صبر کنید تا ابروها خوب شوند.
همین امر در مورد پرکننده های پوستی در ناحیه ابرو یا پیشانی نیز صدق می کند.
اگر تشنج داشته باشید، انجام میکروبلیدینگ خطرناک است، اما برخی از هنرمندان میکروبلیدینگ، مشتریانی را می پذیرند که برای مثال، 10 سال پیش یک تشنج داشته اند و اگر صرع آنها کنترل شود. بسیار مهم است که با پزشک خود صحبت کنید و تأییدیه بگیرید.
افراد مبتلا به دیابت ممکن است مشکلاتی در بهبودی داشته باشند، اما اگر دیابت کنترل شود و تایید پزشک را برای میکروبلید کردن ابروهای خود دریافت کنند، انجام این کار برای آنها کاملا بی خطر است.
برای انجام خدمات میکروبلیدینگ ابرو با مراجعه به مرکز فرشته کریمی از کلیه خدمات آرایش دائمی و مشاوره در میکروپیگمنتیشن ابرو اصفهان ، میکروبلیدینگ ابرو اصفهان ، فیبروز ابرو اصفهان ، خط چشم دائم اصفهان و کلیه خدمات آموزشی مانند آموزش میکروبلیدینگ اصفهان و آموزش میکروپیگمنتیشن اصفهان بهره ببرید.
در موارد زیر باید از میکروبلیدینگ اجتناب شود:
